ეხ, ჯალალო, სანამდე უნდა ვეძახოთ ღირსეულ და სულნისლიან ადამიანებს მძიმე? შენ ხომ მაინც იცი, როგორი მძიმენი არიან მთის კაცები? სამაგიეროდ მათ ძუნწ სიტყვას დიდი ფასი აქვს... ასეა მიხოც...
სანათა
*** ასე მგონია, შენს ლამაზ თვალებს ნათელ სულსა და ფიქრს ვეფერები, მე და ოცნებებს, არაგვით მთვრალებს თავს გვაწონებენ ულეწელები... ასე მგონია, ფშავის ნისლები, ჩემთვის საკაბეს ქსოვენ მარმაშის და გვირილები რძისფერ-ცისფერი, მეხატებიან მკერდზე კასკასით... კლდეებს, სათიბებს და ფშავის არაგვს, შენ აკლიხარ და მეტი არცავინ, გაღრუბლებული შენი ლექს-ქალა ავტირდები და ლექსად დაგაწვიმ...
2 comments:
ეხ, ჯალალო, სანამდე უნდა ვეძახოთ ღირსეულ და სულნისლიან ადამიანებს მძიმე? შენ ხომ მაინც იცი, როგორი მძიმენი არიან მთის კაცები? სამაგიეროდ მათ ძუნწ სიტყვას დიდი ფასი აქვს... ასეა მიხოც...
სანათა
***
ასე მგონია, შენს ლამაზ თვალებს
ნათელ სულსა და ფიქრს ვეფერები,
მე და ოცნებებს, არაგვით მთვრალებს
თავს გვაწონებენ ულეწელები...
ასე მგონია, ფშავის ნისლები,
ჩემთვის საკაბეს ქსოვენ მარმაშის
და გვირილები რძისფერ-ცისფერი,
მეხატებიან მკერდზე კასკასით...
კლდეებს, სათიბებს და ფშავის არაგვს,
შენ აკლიხარ და მეტი არცავინ,
გაღრუბლებული შენი ლექს-ქალა
ავტირდები და ლექსად დაგაწვიმ...
***
"ერთ ისეთ დილაც იქნება,
არმურმა დაგვაღვიძოსა..."
სანათა
***
"არმურით მთვრალი გჭირდება,
საწყლოთა სანაპიროთგან?"
ბობორიკა
Post a Comment